|
Nazal Mukosiliyer Akımın Değerlendirilmesinde Sakkarin Testinin KullanılmasıKara C. O., Şafak H. P.Amaç: Sakkarin testinin nazal mukosiliyer akımı ölçmedeki etkinliği, tekrarlanabilirliği ve yan etkileri değerlendirildi.
Hastalar ve Yöntemler: Normal değerleri elde etmek için sigara kullanmayan, sağlık problemi olmayan ve normal KBB bulguları olan gönüllü 20 kişiden grup 1; patolojik sonuçları değerlendirmek için kronik sigara kullanan ancak sağlık problemi olmayan ve normal kulak burun boğaz bulguları olan gönüllü 20 kişiden de grup 2 oluşturuldu. Her iki gruptakilere iki kez sakkarin testi uygulandı.
Bulgular: Birinci ve ikinci ölçüm ortalamaları Grup 1'de 13.0±8.7 (min 2, maks 34) ve 12.4±8.2 (min 2, maks 30) dakika; Grup 2'de 26.1±17.5 (min 4, maks 77) ve 29.0±18.9 (min 6, maks 85) dakika bulundu. Her iki grubun ilk ve ikinci ölçüm süreleri arasında ileri derecede anlamlı korelasyon saptandı (p<0.01, r=0.99 ve r=0.97). Grup 1 'in süreleri ile grup 2'nin süreleri arasında anlamlı fark gözlendi (p<0.001). Testin bitiminden sonra bile devam eden şekerli tat ve test süresinin uzadığı durumlar dışında deneklerin başka bir yakınması olmadı.
Sonuç: Sakkarin testi mukosiliyer akımın değerlendirilmesinde bireysel verilerden çok grupların sonuçlarını karşılaştırmak için uygun ve ucuz bir testtir.
Use of Saccharin Test in Evaluating Nasal Mucociliary ClearanceKara C. O., Şafak H. P.Objectives: We evaluated the efficacy, reproducibility and side effects of saccharin test in determining nasal mucociliary elearance.
Patients and Methods: The study included two groups of volunteers. Group 1 was comprised of 20 healthy and rhinoscopically normal non-smokers to obtain normative data. Group 2 ineluded 20 otherwise healthy and rhinoscopically normal chronic smokers to obtain pathologic values. The saccharin test was applied two times for each person.
Results: Average of the first and second test results were 13.0±8.7 (min 2, max 34) and 12.4±8.2 (min 2, max 30) minutes in group 1 and 26.1±17.5 (min 4, max 77) and 29.0±18.9 (min 6, maks 85) minutes in group 2, respectively. A statistically significant carrelation was obseNed between the first and second results of each group (p<0.01, r=0.99 and r=0.97, respectively). Comparison between group 1 and 2 showed significant differences in all measurements (p<0.001). Persistence of the sugar taste after termination of the test and prolonged test periods were the only complaints.
Conclusion: Saccharin test appears an inexpensive and appropriate method in assessing nasal mucociliary elearance when used to compare group results rather than individual results.
KBB Klinikleri C:1 S:3 Syf:139-141
|