| |
Larengeal Verrüköz Karsinomlar Ve Klinik-Patolojik İşbirliğinin Tanısal ÖnemiSütay S., İkiz A.Ö., Erdağ T.K., Sarıoğlu S., Ecevit M. C., Özalp N.Amaç: Verrüköz karsinom (VK), çok az sitolojik atipi gösteren bir iyi diferansiye skuamöz hücreli karsinom (SHK) çeşididir ve tanı aşaması özel çaba gerektirir. Çalışmamızda, kliniğimizde larengeal VK sıklığının belirlenmesi ve tanıda multidisipliner çalışmanın sağladığı katkıya değinilmesi amaçlandı.
Hastalar ve Yöntemler: Kasım-1988 ve Aralık-2004 tarihleri arasında larenks karsinomu nedeniyle tedavi edilen olgular geriye dönük olarak incelendi.
Bulgular: Toplam 320 larenks karsinomu olgusu içinde beş olguda klinik ve histopatolojik raporlarda, VK ifadesinin yer aldığı saptandı. Son tanı, incelenen olguların üçünde SHK, ikisinde VK olarak bildirildi. Bir olguda VK tanısı biyopsiyle konuldu ve uygulanan sağ parsiyel frontolateral larenjektomi sonrası patolojik inceleme de VK olarak bildirildi. Diğer olguda, başlangıçta klinik olarak T3N0M0 transglottik larenks karsinomu düşünüldü. Hiperkeratotik ve vejetan lezyondan alınan geniş biyopsilerin histopatolojik değerlendirmesi VK olarak bildirildi. Ameliyat sonrası dönemde kord vokalin hareket kazandığı izlendi ve önceki fiksasyonun tümörün kütle etkisi nedeniyle oluştuğu düşünüldü. Frozen sonucunun VK olarak bildirilmesi üzerine, sol frontolateral larenjektomi ameliyatı uygulandı. Her iki hasta sırasıyla 66 ve 15 aydır izlem altındadır ve hastalık belirtisi bulunmamaktadır.
Sonuç: Kliniğimizde verrüköz karsinoma %0.6 oranında rastlanmış, bulgularımız, tanı konması ve fokal SHK odaklarının gözden kaçmaması için klinisyen ve patoloğun yakın işbirliğinin ve ayrıntılı histopatolojik çalışmanın gerekli olduğunu göstermiştir.
The Laryngeal Verrucous Carcinoma And The Diagnostic İmportance Of Clinicopathologic CollaborationSütay S., İkiz A.Ö., Erdağ T.K., Sarıoğlu S., Ecevit M. C., Özalp N.Objectives: Verrucous carcinoma (VC) is a form of well differentiated squamous cell carcinoma (SCC) which requires specific diagnostic efforts. In this study, we tried to determine the incidence of VC among our larynx carcinoma cases and also to emphasize the contributory effect of multidisciplinary work for diagnosis.
Patients and Methods: The laryngeal carcinoma cases between November-1988 and December-2004 were examined retrospectively.
Results: There were five cases carrying the diagnosis of VC in clinical and pathological reports in a series of 320 larynx carcinoma cases. The final diagnosis was SCC in three cases and VC in two cases. In one case the histopathologic examination of the biopsy was reported as VC and after right frontolateral laryngectomy was performed the specimen pathology also revealed the diagnosis. In the second case clinical diagnosis of T3N0M0 larynx carcinoma was made. Biopsies taken from the hyperkeratotic, vegetating lesion was reported as VC. The vocal fold mobility was gained after biopsy and the previous fixation of the vocal cord was thought to be related to the mass effect of the lesion. Upon the histopathologic verification of the diagnosis was also confirmed by frozen section, left frontolateral laryngectomy was performed. Both cases are followed up with no evidence of disease for 66 and 15 months respectively.
Conclusion: The incidence of VC was found to be 0.6% among larynx carcinoma in our clinic, and our findings indicated that the collaboration of the clinician and the pathologist, and detailed histopathologic examination are required for diagnosis of VC and detection of the focal SCC areas within laryngeal VC.
KBB Klinikleri 2006;8(1-3):7-10
|