| |
Benign Proksismal Pozisyonel Vertigo Olgularında Epley Tedavsnn Ve Patolojiye Etkili Olabilecek Faktörlrn İrdelenmesiŞerbetçioğlu M.Benign Paroksismal Pozisyonel Vertigo (BPPV) ilk kez 1921 yılında Barany tarafından tanımlanmışsa da, 1952 yılında Dix ve Hallpike tarafından popularize edilmiştir. Dix ve Hallpike, oturur pozisyondaki bir hastanın başı sağa ve sola doğru 450 çevrili iken vücudun yana yatırılmasının kısa süreli çevre dönmesine ve nistagmusa yol açtığını gözlediler. Böylece Dix ve Hallpike adındaki bu araştırmacılar, günümüzde en sık rastlanan bu denge bozukluğu tablosunu tanımladılar. Daha sonra Semont ve Epley tarafından tedavide çok başarı sağlayacak nitelikte basit fakat etkili manevralar geliştirildi. Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi KBB AD İşitme-Konuşma-Denge Ünitesine başvuran ve benign paroksismal pozisyonel vertigo tanısı almış 61 hasta bu çalışmaya dahil edildi. Ayrıntılı olarak alınan anamnez ve öykü özellikleri nedeniyle BPPV düşünülen bu hastalarda KBB muayenesi ve vestibuler değerlendirme uygulandı, fakat ENG uygulanmadı. Sadece tam olarak BPPV tablosuyla uyumlu olarak kabul edilen hastalar bu çalışmaya dahil edildi. 61 hastanın 14’ü erkek, 47’si kadındı (% 77). Yaş ortalaması 52, yaş aralığı ise 26 ila 75 yıl olarak belirlendi Dekadlara göre ilk atağın belirdiği yaş dağılımı değerlendirildiğinde en fazla hastanın 5. ve 6. dekada rastladığı anlaşıldı (%26.2 ve % 27.9). 61 hastada, BPPV tablosuyla ilişkili olabilecek etkenler sorgulandı ve Epley manevrası ile tedavileri düzenlendi. Tüm hastalar tedavinin 10.gününde kontrol muayenesine çağrıldı, gerekirse ikinci veya üçüncü kez Epley manevraları uygulandı. Bu çalışmada, BPPV patolojisinde Epley manevrasının tedavi etkinliği ile hastalığın oluşumunda etkili olabilecek faktörler irdelenecektir.
Türk Otorinolarengoloji XXVIII.Ulusal Kongresi Özetleri E80
|