| |
Jugulotimpanik Paraganglioma (Jtp) Konusundaki Tecrübelerimiz (1989-2005)Akın İ., Kuran G., Arslan M.Günümüzde radyoloji, anestezi, mikrocerrahi, rekonstrüksiyon teknikleri, antibiyotik tedavisi ve rehabilitasyon konusundaki gelişmeler nörotoljik kafa cerrahisi sınırlarını genişletmiştir. Lateral kafa kaidesi (LKK) ve gerektiğnde suboksipital yaklaşım JTP tedavisini daha düşük ve kolay kabul edilebilir morbidite ve mortalite oranları ile mümkün kılmaktadır. JTP ve komplikasyonlarının tedavisinde neredeyse KBB’nin tüm alanlarında cerrahi yolculuk yapılmaktadır. Sabır, cesaret, dikkat ve tecrübe gerektiren bir girişimdir. Teşhiste miringotomi ve biyopsiden sakınılmıştır. Tanı, multisentrisite, birlikte olabilecek tümörlerin araştırılması, sınıflandırma ve tedavinin yönlendirilmesinde kraniyal, temporal, boyun BT, MRI, MR anjio ve DSA (gerektiğinde embolizasyonla birlikte) ve gerektiğinde boyun USG’den yararlanılmıştır. Hastalarda serum norepinefrin, epinefrin ve idrarda VMA çalışılmıştır. JTP’lerin ideal tedavisi cerrahidir. ''Fisch’in A Tipi Postauriküler İnfratemporal Fossa Diseksiyonu'' kullanıldı. LKK cerrahisindeki gelişmeler, fonksiyonel sonuçlar ve sosyal hayata uyumlu kaliteli bir yaşam sağlayabilmektedir. Defektlerin etkili rekonstrüksiyonu ve kraniyal sinir (KS) rehabilitasyonu cerrahiye karşı olan görüşlerin azalmasını sağlamıştır. Cerrahide bilateral KS defisitlerinden kaçınmak gerekir. Yaşlı, düşkün ve cerrahiyi kabul etmeyenlerde tümör gelişmesini kontrol altına alabilen RT’den yararlanılmaktadır. Kliniğimizde 1989-2005 yılları arasında primer 22 olguda 23 nörotolojik kafa kaidesi cerrihisi uygulanmıştır. Hastaların 19’u kadın 3’ü erkek, yaş ortalaması 43,41±3,12 (18-77) idi. Fisch sınıflamasına göre 14 olgu C, 7 olgu De1, 1 olgu De1+Di1 idi. Hastaların ortalama takip süresi 5 yıldır. Preoperatif intrakraniyal yayılımı olan olgularda KS defisitleri daha sık görüldi. Postoperatif fasiyal parezi en sık görülen komplikasyondu. İzole tek taraflı alt KS defisitleri hasta tarafından kolaylıkla tolere ve rehabilite edilmiştir. İkinci sıklıkta görülen BOS fistülü, tedaviyle 2-6 hafta arasında düzelmiştir. Rezidü ve nüks saptanmamış, mortalite olmamıştır. %96 kür, %4 kontrol sağlanmıştır. Paragangliomalar çok yavaş geliştiğinden yıllar sonra nüks veya başka bir odak gelişebilir. Bu nedenle postoperatif görüntüleme yöntemleriyle periyodik kontroller yapılmalıdır.
Türk Otorinolarengoloji XXVIII.Ulusal Kongresi Özetleri S16
|